Het objectiveren van de door de patiënt ervaren instabiliteit aan de knieprothese door middel van fluoroscopie tijdens het trap af stappen

Naarmate de levensverwachting van mensen door verbeteringen in de
gezondheidszorg toe neemt, neemt het aantal totale knieprothese (TKPs) ook toe.
Deze stijging heeft ervoor gezorgd dat dat het aantal revisies van TKPs bijna
is verdubbeld tussen 2010 en 2022.
Instabiliteit wordt in ongeveer 25% van de gevallen genoemd als één van de
redenen voor de revisie. Er is te weinig kennis over deze klacht om het goed te
kunnen behandelen omdat het subjectieve gevoel van instabiliteit wat de patiënt
heeft vaak slecht correleert met de objectieve diagnostische testen die in de
praktijk worden gebruikt. Wanneer we een betere relatie kunnen vinden tussen de
subjectieve klachten en objectieve metingen kan dit helpen instabiliteit beter
te begrijpen en te behandelen.

Het doel van deze studie is om het subjectieve gevoel van instabiliteit in de
knie te kwantificeren tijdens het trap aflopen. We gaan hiermee de volgende
onderzoeksvraag proberen te beantwoorden:
"Hoe verschilt de kinematica van het kniegewricht tijdens het trap af lopen
tussen mensen die last hebben van knie instabiliteit na een totale knieprothese
in vergelijking met mensen die een goede uitkomst hebben van hun knieprothese?"
Onze hypothese hierbij is dat patiënten die last hebben van een instabiel
gevoel in hun nieuwe knie meer translatie zullen hebben van hun femorale
condylen ten opzichte van het tibia plateau van de knieprothese in vergelijking
met mensen die geen last hebben van dit instabiele gevoel.

Dit is een observationele case-control studie die de kinematica van de
knieprothese van patiënten met instabiliteitsklachten vergelijkt met de
kinematica van de knieprothese van mensen zonder instabiliteitsklachten.Tijdens
het bezoek aan het ziekenhuis zullen de deelnemers onder andere een trapje
aflopen terwijl er fluoroscopiebeelden van hun knie worden gemaakt. Van deze
fluoroscopiebeelden kunnen we de precieze beweging van de femorale condylen ten
opzichte van het tibia plateau meten gedurende de traploop activiteit. We
zullen kijken naar de relatie van de beweging van de femorale condylen met de
ervaren instabiliteit van de deelnemers.

Het onderzoek zal ongeveer twee uur duren per patiënt. Voor de cases zal het
onderzoek waar mogelijk gepland worden tijdens al geplande afspraken in de
kliniek. De controlegroep zal één keer extra buiten hun normale zorg naar de
kliniek moeten komen voor dit onderzoek. De aanvullende beeldvorming voor dit
onderzoek zal een totale hoeveelheid straling met zich meebrengen wat tot een
zeer klein extra risico zal leiden. De vragenlijsten en lichamelijke
onderzoeken zullen weinig extra belasting meebrengen voor de patiënt.