Adaptieve Fractionering in Online-Adaptieve Stereotactische Radiotherapie voor Lymfeklier Oligometastasen in de Buik en Bekken

Oligometastasen, een toestand van kanker met maximaal vijf uitzaaiingen, werd
traditioneel behandeld met systemische behandelingen zoals chemotherapie.
Stereotactische lichaamsbestraling (SBRT) liet een hoge lokale controle en
verbeterde ziektevrije overleving zien.

Het gebruik van SBRT maakt ook uitstel van systemische behandeling mogelijk,
waardoor potentiële bijwerkingen worden vertraagd. SBRT maakt de levering van
een hoge dosis aan de tumor mogelijk terwijl de dosis aan risico-organen wordt
geminimaliseerd, waardoor schade aan normaal weefsel wordt verminderd. Toch
blijft toxiciteit een potentieel probleem in het abdominopelvische gebied, waar
lymfeklier oligometastasen vaak in de buurt liggen van zeer mobiele
radiosensitieve organen zoals de darmen.

Online adaptieve radiotherapie wordt gebruikt om dit probleem aan te pakken
door het behandelplan aan te passen aan de anatomie van de dag. Adaptieve
radiotherapie resulteert echter in langere behandeltijden dan conventionele
radiotherapie. Dit kan mogelijk worden tegengegaan door de fractiedosis te
verhogen en het aantal fracties te verminderen als de anatomie van de patiënt
dit toelaat. Dit is handig voor de patiënt omdat het het aantal
ziekenhuisbezoeken vermindert en het kan ook de totale werklast voor het
ziekenhuis verminderen. Daarom is er niet alleen een voordeel van een
vermindering van toxiciteit door adaptieve behandeling, maar ook in het
verminderen van de totale behandeltijd. Deze studie heeft tot doel te
onderzoeken of het aantal adaptieve fracties met 30% kan worden verminderd voor
onze onderzoekspopulatie.

Primair: Kan het aantal online adaptieve fracties worden verminderd met 30%?

Secundair: Wat is de totale overleving, locale controle en toxiciteit? Wat is
de beweging van de darm tijdens de behandeling? Is er toegevoegde waarde voor
het opnieuw uitlijnen van de patient, wanneer er teveel bewogen is?

Fase II klinische studie met een enkele arm en niet gerandomiseerd.

De behandeling zal bestaan uit online-adaptieve SBRT met behulp van de ETHOS-lineaire versneller. De standaardbehandeling zal 45 Gy/ in 5 fracties zijn. Als de anatomie van de patiënt het toelaat, zal het aantal geplande fracties isotoxisch verminderd, waarbij OAR- en tumor dosis doelen biologisch equivalent blijven, tot een minimum van 25 Gy in 1 fractie. Voor de adaptieve behandeling worden dagelijks HyperSight CBCT-scans gemaakt en worden de doel- en OAR-contouren automatisch afgebakend en indien nodig aangepast. Als tijdens de behandeling de anatomie van de patiënt zodanig verandert dat minder of meer fracties nodig zijn dan gepland, kunnen wijzigingen worden aangebracht in de dagelijkse dosis en het aantal resterende fracties. Tijdens en na de behandeling wordt ook een CBCT-scan gemaakt om de huidige en toekomstige behandelingen te verifiëren en te verbeteren.

Patienten kunnen vroege symptomen ervaren zoals pijn, misselijkheid, braken,
diarree en bloedingen, evenals late toxiciteitssymptomen zoals chronische pijn,
diarree, stenose en fistels. De behandeling wordt gegeven in 1 tot 5 fracties.
Voor alle patiënten wordt het risico op toxiciteit aanzienlijk verminderd door
de implementatie van adaptieve behandeling, vanwege de heroptimalisatie van
plannen op basis van de anatomie van de patiënt. De behandeling met het
verminderde aantal fracties, hoewel conventioneel een hoger risico op
bijwerkingen met zich meebrengt, vermindert de behandellast omdat patiënten
slechts één keer naar het ziekenhuis hoeven te komen. Het is belangrijk op te
merken dat de beperkingen voor de organen in gevaar isotoxisch zijn en altijd
prioriteit hebben boven het doelwit.