Een kwalitatieve studie naar de ervaringen van chronische pijn

Dit project draagt bij aan het doorbreken van de stilte rond chronische
ziekten. Het richt zich specifiek op chronische pijn bij adolescenten en
jongvolwassenen van 16-25 jaar als casestudy. Veel jongeren met chronische pijn
hebben moeite om zich door anderen begrepen te laten voelen, en wel om de
volgende redenen: 1) Chronische pijn heeft vaak een onduidelijke etiologie. 2)
Verschillende chronische condi-ties lijken te passen in *normale
verouderingsprocessen* en daarom worden aandoeningen zoals chronische pijn
gewoonlijk geassocieerd met oudere mensen. Jonge mensen met chronische pijn
hebben daarom vaak moeite om serieus genomen te worden. 3) Een chronische
aandoening zoals chronische pijn ontwikkelt zich meestal niet progressief in de
tijd, waardoor het erg moeilijk is om er een 'goed verhaal' over te vertellen.
Chronische aandoeningen lijken patiënten gevangen te houden in een schijnbaar
eindeloze, tijdloze eindeloosheid, die mensen zonder chronische ziekte vaak
moeilijk kunnen begrijpen en waarmee ze zich moeilijk kunnen identificeren.

Dit empirisch-filosofische project wil nieuwe manieren aanreiken om de
chroniciteit of tijdloosheid van chronische pijn bij jongeren tussen 16 en 25
jaar te begrijpen. Door filosofische reflectie te combineren met kwalitatief
onderzoek, zal het 1) ontcijferen hoe chronisch zieken tijd ervaren en 2) hoe
deze tijdsbeleving kan worden verteld in een narratief. Deze studie wil zowel
ons begrip van chronische ziekte-ervaringen verdiepen als bijdragen aan een
betere gezondheidszorg.

Het project zal de onderzoeksvraag beantwoorden door filosofische analyse te
combineren met kwalitatief onderzoek. Het kwalitatieve onderzoek zal bestaan
uit 1) een interviewstudie met jongeren (16-25 jaar) met chronische pijn,
gericht op hun doorleefde ervaringen van chroniciteit, en 2) een narratieve
opdracht, waarin de deelnemers wordt gevraagd hun ervaringen gedurende ongeveer
twee weken te vertellen in een medium van hun eigen keuze.

Individuele interviews vragen een aanzienlijke tijdsinvestering (30 minuten tot
1,5 uur per sessie) en mentale concentratie van de respondent. Ten tweede kan
de interviewsituatie fysiek uitputtend zijn voor respondenten die moeite hebben
om langere tijd te zitten. Ten derde kunnen respondenten het belastend vinden
om over hun persoonlijke problemen met betrekking tot hun pijnervaringen te
praten. Deelnemers kunnen door de interviews mogelijkerwijs pijnlijke
gebeurtenissen uit het verleden herbeleven.