Klinische en immunologische reacties bij eosinofiele oesofagitis (EoE) patiënten, de rol van de mucosale barrièrefunctie en type II inflammatie

Eosinofiele oesofagitis (EoE) is een allergische ontsteking van de slokdarm.
Indien onvoldoende behandeld ontstaan er ontstekingen en vernauwingen in de
slokdarm. Dit kan uiteindelijk leiden tot een voedselimpactie.

Voedselallergenen spelen een belangrijke rol in de pathogenese van EoE, zoals
blijkt uit de endoscopische en klinische resolutie van EoE zodra het
veroorzakende voedsel/allergeen uit het dieet wordt verwijderd en uit dit weer
verergerd hetzelfde voedsel opnieuw wordt geïntroduceerd Evenzo zijn op
aminozuren gebaseerde elementaire diëten effectief bij zowel volwassenen als
kinderen met EoE. Het exacte mechanisme waarmee voedselallergenen ontstekingen
bij EoE kunnen veroorzaken, is echter nog onbekend, aangezien er beperkte
gegevens zijn over de vroege lokale immuunreactie van de slokdarm na
blootstelling aan een specifieke voedseltrigger.

In eerder onderzoek is aangetoond dat dit behandeld kan worden met
maagzuurremmers (PPI) en corticosteroïden. Dit verminderd de doorlaatbaarheid
van de slokdarm (die is toegenomen bij EoE), maar niet tot op het niveau van
gezonde personen. Meest waarschijnlijk komt dit door een milde onderliggende
allergische inflammatie die blijft bestaan onder behandeling met bovenstaande
middelen. Het idee is dat door dupilumab deze type II inflammatie wordt
geïnhibeerd, waardoor de doorlaatbaarheid nog meer zal afnemen.

Daarnaast zal er ook nog gekeken worden naar het effect van voedselallergenen
op de slokdarmbiopten van zowel EoE patiënten als gezonde patiënten. Dit zal
vervolgens vergeleken worden met de biopten die na het gebruik van dupilumab
worden afgenomen.

Primaire doelstelling:
Om de effecten van volledige remming van type 2-ontsteking op de
slokdarmslijmvliesbarrièrefunctie en ontsteking bij volwassen EoE-patiënten te
onderzoeken.

Secundaire doelstelling:
Om het effect van type 2-ontsteking en het IL4/IL13-pad in het bijzonder op
door voedsel geïnduceerde immuunreacties in slokdarmbiopsieën die ex vivo zijn
blootgesteld aan verschillende voedselallergenen te evalueren.

Prospectieve observatiestudie ter verduidelijking van de pathofysiologie van
EoE, waarin de effecten van het type II inflammatie pathway worden bestudeerd
bij patiënten die in de reguliere patiëntenzorg een behandeling krijgen die dit
pad volledig blokkeert. De permeabiliteit en ontsteking van de slokdarm bij
EoE-patiënten worden vergeleken met metingen bij 10 niet-EoE-controles en met
de EoE-patiënten zelf tijdens IL4/IL13-blokkade.

Verder willen we biopten nemen bij nog eens 20 EoE-proefpersonen met actieve
ziekte voor onze verdere ex vivo-experimenten waarin de respons van het
slokdarmweefsel op voedselallergenen wordt bestudeerd.

Geen