“Pre-operatieve Iron” use as blood sparing technique in Orthopedic Surgery (THP en TKP surgery, elective and no revision surgery).

Pre-existing anaemia is a risk factor for increased morbidity, mortality and has been identified as a strong predictor for RBC transfusions. A recent multicenter trial, investigating the efficay of diverse blood saving therapies, showed that erythropoietin reduces transfusion rate with 50%. Patients with Hb-levels > 6,1 mmol/l and <= 8,1 mmol/l, were transfused 3 times more than patients with a Hb-level > 8,2 mmol/l. Epo reduces transfusion rates in this anemic group with 50%. The costs for this policy were however unacceptably high (7300 euro per avoided transfusion). Recently a new type of IV iron products came available. An interesting finding is that use of IV iron was not only effective in iron deficient patients, but also in anaemia of the chronic disorder (ACD), which is present in a large group of anaemic patients (Anker, Davis). We hypothesize if IV iron can replace Epo. We take into account that the IV iron effect will be less than Epo (reduction BT-rate 12% with Epo, 15% with IV iron compared to 24% controlegroup). In this study we compare each intervention with a controlgroup

Inleiding en motivatie.
In dit onderzoek willen wij nagaan of intraveneuze ijzertherapie een rol kan spelen als bloedtransfusiebesparende techniek in vergelijking met geen behandeling (controlegroep) of Epo. Er is gekozen om niet alleen die patiënten te behandelen met een aangetoond ijzerdeficiëntie, maar alle patiënten met een Hb > 6,1 en ≤ 8,1 mmol/l. Allereerst omdat de data uit de TOMaat studie aangeven dat controlepatiënten met een Hb > 6,1 en ≤ 8,1 mmol/l drie keer vaker getransfundeerd werden dan patiënten met Hb> 8.2 mmol/L, 24% versus 8% (4). Deze Hb grens is tevens de grens die wordt gehanteerd voor de toepassing van Epo, een geaccepteerd en frequent gebruikt, maar dure bloedbesparende interventie. Omdat Epo tegenwoordig in meer dan de helft van de Nederlandse ziekenhuizen wordt toegepast, en dus als standard care mag gelden, wordt ter vergelijking de Epo arm eveneens meegenomen. Er is voor gekozen om voor mannen en vrouwen hetzelfde inclusie Hb te hanteren. Volgens de huidige WHO-criteria hebben vrouwen met een Hb > 7,5 mmol/l geen anemie. Of deze Hb grens ook geldt voor oudere patiënten staat ter discussie (Izaks). Bovendien laat een subanalyse van de data uit de Tomaatstudie zien dat in de controlegroep bij vrouwen met een Hb tussen 7,5 – 8,2 mmol/l het aantal BT halveert (20%) ten opzichte van de groep met een Hb onder de 7.5 mmol/L (47%), maar nog steeds twee keer hoger is dan de groep boven de 8.2 mmol/L (10%) (nog niet-gepubliceerde data).
Gedurende het onderzoek wordt de ijzerstatus van de patiënt in kaart gebracht, zodat achteraf kan worden nagegaan welke vorm van anemie de patiënt had en onderzocht kan worden wat het effect van ijzertherapie is op de diverse vormen van anemie, m.u.v. de controlegroep, waarbij een aangetoonde ijzergebrekanemie (ferritine < 100g/l of transferrine/log (ferritin) ratio > 1.7 (Castel) wel wordt behandeld met orale ijzertherapie (standard care). Verder worden ook de kosten en kwaliteit van leven van alle patiënten bepaald om een inschatting te kunnen maken van het verschil in (kosten)effectiviteit van de behandelstrategieën.