Optimalizatie van het conditioned pain modulation protocol met behulp van de Q-sense

Pijnperceptie komt tot stand door afferente banen naar het brein, waar de
sensatie tot stand komt. Deze afferente sensorische informatie ondergaat
complexe modulatie op verschillende punten van het traject, in het ruggenmerg
en in hogere brein regionen. Centrale modulatie van pijn vindt plaats via
dalende banen die hun origine hebben in het centraal zenuwstelsel. Voorbeelden
van endogene modulatie van pijn zijn placebo- en stress-geïnduceerde analgesie
en conditioned pain modulation (CPM).

In experimentele CPM studies wordt centrale inhibitie van een pijnprikkel
opgewekt door een tweede, pijnlijke stimulus te geven in een ander gebied,
waardoor de perceptie van de eerste pijnprikkel vermindert. Een recente
publicatie onderstreept de noodzaak tot standaardisatie van de experimentele
setup van CPM studies. Echter, de studies waarop deze publicatie is gestoeld
gebruiken variabele methologie om endogene pijnstiling in patienten te
bestuderen.

De noodzaak voor gestandaardiseerde richtlijnen heeft geresulteerd in de
ontwikkeling van een CPM apparaat dat gemakkelijk in het gebruik is (CPM
Q-sense, Medoc). Dit apparaat gebruikt twee hitte stimuli om het CPM effect te
bestuderen.

Het doel van dit onderzoek is om
1. het gebruik en betrouwbaarheid van dit CPM Q-sense apparaat te evalueren; en
2. te evalueren of de gebruikte anatomische test locatie het CPM effect
beïnvloedt

Hitte pijn stimuli worden toegediend op de binnenkant van de onderarm en/of de
voorkant van het onderbeen. De proefpersoon geeft aan hoe pijnlijk de hitte
stimulus is dmv een slider. We zullen verschillende CPM modi testen, waarbij
arm en been locatie worden gewisseld. Ook wordt het type conditioning stimulus
onderzocht: de thermode, een koude water of een warm water test.

pijntesten

Minimale belasting, de pijntesten kunnen een tijdelijke, lichte roodverkleuring
van de huid geven.