Farmacokinetische modelling van ropivacaïne bij plastisch chirurgische ingrepen

In de plastische chirurgie van het MMC ligt bijzonder de nadruk op de
toepassing van lokaal anesthetica om de postoperatieve pijn te minimaliseren.
Het effectief bestrijden van postoperatieve pijn is niet alleen om humanitaire
redenen zeer wenselijk, steeds vaker wordt bewezen dat dit belangrijke
fysiologische voordelen biedt. Niet alleen verloopt het postoperatieve herstel
mede hierdoor soepeler, sneller en met meer tevreden patiënten. Tevens kan het
ontstaan van een chronisch pijnsyndroom gereduceerd worden [2]. In het MMC
wordt de pijnstilling postoperatief afgesproken door de anesthesioloog, meestal
is dat paracetamol, NSAID*s en zo nodig opioïden.
Sinds 2003 is er toenemend aantal publicaties verschenen over de postoperatieve
pijnreductie met behulp van lokale infiltratie technieken. Er zijn een aantal
publicaties verschenen over lokaal infiltreren met ropicavacaïne bij
orthopedische ingrepen.
Bij orthopedische ingrepen worden goede resultaten gemeld waardoor het mede
mogelijk is om de patiënten postoperatief al snel te laten mobiliseren.
Hierdoor herstellen patiënten postoperatief sneller en is er minder kans op
complicaties[Vendittoli et al].
Door het toepassen van lokale infiltratietechnieken wordt het gebruik van
opoïden gereduceerd en daardoor minder bijwerkingen zoals misselijkheid en
braken. Essving et al., 2009 en 2010).

Het doel van het onderzoek is om het plasmaspiegelverloop van het lokaal
geïnfiltreerd ropivacaïne in kaart te brengen. Voor iedere ingreep wordt een
farmacokinetische model opgesteld met behulp van een softwarepakket MW/Pharm©
(versie 3.81). Hierbij wordt ook gekeken welke parameters, te weten
patiëntkarakteristieken, infiltratiegebied en dosering, de resorptie van
ropivacaïne beïnvloeden.
Tevens is het doel om na gaan hoe de postoperatieve pijnscore zich verhoud
tussen de toegediende dosering en het plasmaspiegel van ropivacaïne.

In dit prospectief observationele onderzoek includeren wij patiënten uit het
Maxima Medisch Centrum die de ingrepen borstreductie, buikwandcorrectie en
endoscopische voorhoofdslift ondergaan.

De resultaten van deze studie kunnen aanleiding zijn tot het doen van een
interventiestudie, waarbij hogere doseringen lokaal geïnfiltreerd ropivacaïne
worden toegepast dan tot nu toe gebruikelijk. Deze studie zal alleen
plaatsvinden indien de systemische plasmaspiegels in onderhavige studie
inderdaad zo laag zijn als vermoed.

Dit betreft een prospectief, observationeel pilot onderzoek. Patiënten die de
ingrepen borstreductie, buikwandcorrectie en endoscopische voorhoofdslift
ondergaan, worden regulier lokaal geïnfiltreerd met ropivacaïne om de
postoperatieve pijn zoveel mogelijk te reduceren.
Deze ingrepen vinden plaats onder algehele narcose. Hiervoor brengt de
anesthesist vlak voor de ingreep een infuuslijn in. Om de plasmaspiegel te
kunnen bepalen is er op verschillende tijdstippen bloedafname noodzakelijk.
Bloed afnemen uit een bestaand infuuslijn is niet mogelijk omdat er een lopend
infuus is en om praktische redenen. Om deze reden zal er in de contralaterale
arm een tweede infuus worden ingebracht.

Tijdens reguliere polibezoek wordt de patiënt middels informed consent gevraagd
om deelname. Het wordt de patiënt zowel verbaal en schriftelijk duidelijk
gemaakt dat er een tweede infuus ingebracht zal worden. Deze zal worden
ingebracht indien de patiënt onder narcose is om de belasting zoveel mogelijk
te beperken.

Daarnaast zal de quality of life worden beoordeeld met VAS score, een
gevalideerd instrument voor pijnbeleving van de patiënt. Dit gebeurt volgens
regulier protocol.

Patiëntkarakteristieken zullen worden verzameld uit het ziekenhuis EPD, EZIS.

Patiënten die regulier de eerder genoemde ingrepen ondergaan worden
geïncludeerd in deze studie. Deze patiënten krijgen reguliere zorg.
Behoudens eenmalig extra inbrengen van een tweede infuus en aantal keer
bloedafname uit dit infuus, is er geen andere belasting voor patiënt. Dat wil
zeggen, zij hoeven niet langer opgenomen te worden of een nieuwe behandeling te
ondergaan.

De geïncludeerde patiënten krijgen regulier een infuus voor het toedienen van
de narcose. Voor deze studie wordt in de andere arm een tweede infuus
ingebracht. Schade die hier eventueel kunnen optreden zijn roodheid,
verstopping van het infuus en een stijve arm na prikken.