Het bepalen van het risico op hart- en vaataandoeningen - Troponine verhoging na inspanning bij sporters met en zonder kransslagaderverkalking

Het hebben van coronaire atherosclerose is geassocieerd met een verhoogd
cardiovasculair risico. Atleten hebben vaker coronaire atherosclerose
vergeleken met een minder actieve controle populatie. Dit suggereert dat
coronair atherosclerose inspanningsafhankelijk is. Bovendien waren de atleten
asymptomatisch en hadden ze geen afwijkingen bij sportmedisch onderzoek.
Recente studies hebben aangetoond dat een troponineconcentratie boven het 99e
percentiel na inspanning een voorspeller is van cardiovasculaire events. Hoge
troponineconcentraties na inspanning kunnen daarom indicatief zijn voor
subklinische cardiovasculaire ziekten, zoals coronaire atherosclerose. Er zijn
geen studies uitgevoerd die deze associatie onderzoeken. We veronderstellen dat
atleten met een hoge mate van coronaire atherosclerose een overmatige
inspanningsafhankelijke cardiale biomarker stijging laten zien in vergelijking
met atleten zonder coronaire atherosclerose. Dit kan mogelijk een nieuw
screeninginstrument voor coronaire atherosclerose impliceren.

Het primaire doel van dit exploratieve onderzoek is om inspanningsafhankelijke
cardiale troponine stijging te vergelijken tussen atleten met een verschillende
mate van coronaire atherosclerose. Het secundaire doel is de reactie van andere
cardiale biomarkers na inspanning te vergelijken tussen de verschillende
subgroepen. Fysiologische en biochemische reacties worden geanalyseerd om meer
inzicht te krijgen in mogelijke onderliggende mechanismen bij het ontstaan van
coronaire atherosclerose bij amateur atleten.

Een observationele cohort exploratieve studie

Deelnemers bezoeken het Radboudumc eenmalig voor een inspanningstest op een
spinningfiets. De belasting van de inspanningstest achten wij laag, aangezien
de deelnemers amateur atleten zijn die gewend zijn aan regelmatig trainen. Om
veiligheidsredenen zal tijdens de inspanningstest een arts aanwezig zijn. De
test kan worden afgebroken als aan een indicatie is om te stoppen of als de
deelnemer daartoe besluit. Er wordt bloed afgenomen uit een intraveneuze
canule, wat soms (<5%) kan resulteren in een hematoom. Deelnemers kunnen
voorbijgaande bleekheid, duizeligheid, zwakte of zweten ervaren na de
bloedafname van 20 ml per afnamemoment (in totaal 140 ml). Deze symptomen
verdwijnen over het algemeen snel. De reactiviteitstest van de halsslagader
veroorzaakt tijdelijk ongemak door de onderdompeling van de hand in ijswater
gedurende 3 minuten, maar elk ongemak zal snel verminderen na de test en er
zullen geen blijvende effecten optreden. Alles bij elkaar genomen kunnen
belasting en de risico's van de huidige studie als verwaarloosbaar worden
beschouwd.